کد مطلب:155181 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:235

سابقه احیای دین
امام حسین (ع) را باید در زمره اولین احیاگران و مصلحان دینی بر شمرد. پیش از ایشان، حضرت علی (ع) حركت احیاگری و اصلاحی خود را برای پیراستن زواید از چهره پاك اسلام و برقراری نظام عادلانه و احیای سنت رسول الله (ص) آغاز كرد و در این راه نیز به شهادت رسید. محور حركت احیاگرانه حضرت علی (ع) حذف كژیها و برقراری عدالت اجتماعی بود و سرانجام، جان پاك بر سر این كار نهاد. [1] پس از ایشان حكومت در اختیار بنی امیه قرار گرفت و با برنامه ریزیهای حذفی و تدریجی به مسخ چهره اسلام پرداختند و در این راه بسیار موفق شدند.

امام حسین (ع) با شعار اصلاح به پا خاست و دین را به عنوان تنها عامل نجاتبخش جامعه اسلامی آن روز مطرح فرمود.

در دوران حاكمیت معاویه هم در اثر ناتوانی عامه مردم در درك واقعیات و شناخت راه درست مبارزه با دشمنان و هم به لحاظ عمق و گستردگی دشمنی سنجیده و برنامه ریزی شده بنی امیه با اسلام، دین، عامل تخدیر جامعه اسلامی و مسلمانان آن روز و به قدرت رسیدن زورمداران و زرداران در آن روزگاران شده بود؛ به گونه ای كه با سلاح اسلام به جنگ با اسلام برخاسته و با قدرتی كه اسلام در اختیار آنان گذارده و با نیروهایی كه داعیه دینداری داشتند به مبارزه با اسلام و متولیان آن پرداخته بودند.


[1] توماس كارلايل نويسنده مشهور انگليسي زبان در كتابش كه به عربي ترجمه و به «الابطال» موسوم است مينوسيد: «قتل علي في محراب عبادته لشدة عدله».